Diagnose en behandeling van prostaatadenoom

De meest voorkomende urologische pathologie, die is gericht aan de uroloog, mannen ouder dan 45, is prostaatadenoom. De aanwezigheid van deze pathologie verslechtert de kwaliteit van het leven van mannen aanzienlijk. Een van de meest formidabele gevolgen van het pathologische proces is de degeneratie van goedaardige prostaathyperplasie in een kwaadaardige tumor.

Om het prostaat -adenoom te bestrijden, worden chirurgische en geneesmiddelenmethoden gebruikt. Specialisten van het ziekenhuis selecteren de meest effectieve geneesmiddelen of methoden voor chirurgische interventie, rekening houdend met het stadium van de ziekte, algemene toestand en leeftijd van de patiënt, evenals de aanwezigheid van gerelateerde pathologieën. In de chirurgische kliniek zijn comfortabele aandoeningen voor de behandeling van patiënten gecreëerd.

De oorzaken van de ontwikkeling van de ziekte

Het optreden van adenoom wordt meestal geassocieerd met leeftijdgerelateerde veranderingen in de prostaat, namelijk een verandering in zijn structuur en een toename van de omvang. Als gevolg van dergelijke veranderingen wordt de urethra geleidelijk gecomprimeerd, die zich in de dikte van de prostaatklier bevindt en schendingen van het urinatieproces verschijnen.

Prostaatadenoom bij mannen ontwikkelt zich als gevolg van hormonale herstructurering van het lichaam geassocieerd met leeftijdgerelateerde veranderingen. Het niveau van testosteron (mannelijk hormoon) neemt geleidelijk af met de leeftijd, terwijl de concentratie van vrouwelijke geslachtshormoon (oestrogeen) integendeel toeneemt. Dit fenomeen wordt mannelijke menopauze genoemd.

De ontwikkeling van prostaatadenoom kan te wijten zijn aan de volgende risicofactoren:

• De leeftijd van de patiënt - toegenomen prostaatijzer is uiterst zeldzaam bij mannen jonger dan veertig jaar oud, en na zestig jaar wordt in bijna elke seconde gediagnosticeerd;
• Erfelijke aanleg - als het prostaatadenoom werd gediagnosticeerd in naaste bloedverwanten van een man, heeft hij een enorm risico om deze ziekte op volwassen leeftijd te erven;
• Diabetes mellitus, cardiovasculaire ziekten-een goedaardige tumor (adenoom) van prostaat kan optreden als gevolg van niet alleen deze ziekten zelf, maar ook de schadelijke effecten van geneesmiddelen voor hun behandeling (bijvoorbeeld bètablokkers);
• De verkeerde manier van leven - het risico op het ontwikkelen van prostaatadenoom wordt verhoogd bij mannen met obesitas, onvoldoende fysieke activiteit.

Symptomen

Het adenoom van de prostaat kan worden vermoed wanneer een man verschijnt in de volgende symptomen die het meest typerend zijn voor deze ziekte:

• plichten van urineren;
• het uiterlijk van de noodzaak van de spanning van buikspieren voor urineren;
• de aanwezigheid van pijn, brandende, trage stroom urine;
• ongemak en onvoldoende legen van de blaas;
• Het verhogen van de duur van het urinatieproces.

Het prostaat -adenoom leidt niet alleen tot een afname van de kwaliteit van leven van een man, maar ook tot een acute vertraging bij het plassen, wat het gebruik van chirurgische behandelingsmethoden vereist. Om chirurgische interventie te voorkomen, gebruiken veel patiënten speciale medicijnen voor de behandeling van prostaatadenoom, het elimineren van symptomen en het herstellen van de normale activiteit van de prostaat. Alleen een gekwalificeerde specialist kan echter de beste remedie suggereren voor prostatitis en prostaatadenoom. Het is noodzakelijk om contact op te nemen wanneer de eerste symptomen van de ziekte verschijnen.

Behandeling van prostaatadenoom afzonderlijk voor elke patiënt. Voorbereidingen voor de behandeling van prostaatadenoom, hun dosering en gebruiksduur worden voorgeschreven door de aanwezige arts. Het nemen van producten van prostatitis en prostaatadenoom onafhankelijk kan niet alleen een ineffectieve, maar ook een gevaarlijke maatregel zijn. Vanwege de aanwezigheid bij mannen van de oudere generatie van enkele "persoonlijke" chronische ziekten, moeten medicijnen voor de behandeling van prostaatadenoom worden geselecteerd, rekening houdend met de bijbehorende pathologieën.

Stadia van ontwikkeling van de ziekte

Prostaatadenoom wordt gekenmerkt door geleidelijke ontwikkeling, die kan worden verdeeld in drie fasen.

• De eerste fase van de ziekte verloopt met minimale plassenstoornissen. De onbeduidende toename, vooral 's nachts, en een trage stroom urine, kan worden waargenomen. De eerste fase kan van een jaar tot 12 jaar of langer duren.
• De tweede fase van het prostaatadenoom wordt gekenmerkt door meer uitgesproken plassenstoornissen: de intermittentie van de urinestream, het uiterlijk van de noodzaak om te spannen tijdens het urineren en een gevoel van onvolledige ledematen van de blaas. Residuele urine, die blijft hangen in de blaas- en urinewegen, veroorzaakt een ontstekingsproces dat gepaard gaat met pijn, brandend gevoel tijdens urineren, pijn in de onderrug en boven de pubis.
• De derde fase wordt gekenmerkt door periodieke of constante onvrijwillige urineafgifte, die de patiënt dwingt de ureter te gebruiken.

Complicaties

Bij sommige mannen van het prostaat -adenoom verergert de kwaliteit van leven niet en gaat het niet verder zonder de ontwikkeling van complicaties. In sommige gevallen kan de ziekte echter de volgende negatieve gevolgen veroorzaken:

• De acute vertraging van urine - het wordt gekenmerkt door een plotselinge onmogelijkheid om de blaas en pijn in het juiste gebied te legen. Met een vergelijkbare aandoening heeft de patiënt medische zorg voor noodgevallen nodig met katheterisatie of een kleine operatie;
• Het optreden van infecties in de urinewegen is stagnatie van urine, die gunstige aandoeningen creëert voor de reproductie van pathogenen, leidt tot de ontwikkeling van cystitis en pyelonefritis;
• De vorming van stenen in de blaas - is ook een gevolg van urinestagnatie;
• Schade aan de blaas - met onregelmatige lediging van de blaas, deze is uitgerekt, de vorming van uitsteeksels (zakken) in de wanden van het orgel, waarin urine stagneert;
• Schade aan de nieren - Verhoogde druk in de urineleiders en blaas heeft een direct schadelijk effect op de nieren, waardoor de nierfalen zich ontwikkelt.

Prostaat adenoom en potentie

Prostaatadenoom en potentie zijn nauw verbonden. Het adenoom verstoort de structuur van het klierweefsel, dat op zijn beurt leidt tot de nederlaag van een ander, niet minder belangrijk orgaan - de testikels die verantwoordelijk zijn voor de producten van androgenen. Aldus kan het prostaatadenoom impotentie veroorzaken die langdurige en complexe therapie vereist.

Diagnostiek

Een eenvoudige en effectieve manier om een voorlopige diagnose te stellen, is de patiënt door een dagboek bij te houden met fixatie van kwantitatieve en kwalitatieve parameters: volumes van speciale urine, kenmerken van de geconsumeerde vloeistof, imperatieve oproepen, nachtelijke drang. De belangrijkste fysieke onderzoeksmethode in geval van verdenking van het adenom van de prostaat is een rectaal onderzoek van de prostaat om de toename ervan te identificeren en enkele andere pathologieën uit te sluiten.

Diagnose van prostaatadenoom in het ziekenhuis wordt uitgevoerd met behulp van de volgende laboratorium- en instrumentele methoden:

• Algemene bloed- en urinetests;
• Biochemische bloedtest voor markers van de toestand van de nieren, ureum- en creatininegehalte;
• Analyse voor het niveau van de hond (om prostaatkanker uit te sluiten);
• Transrectaal echografie (echografie);
• Urofloometrie (om de snelheid van urinestroom te bepalen);
• Bepaling van het volume resterende urine (met behulp van echografie);
• Bekkenbodem elektromyografie;
• Urethrocystoscopie;
• Urcretory urography.

Behandeling

Behandeling van prostaatadenoom is gericht op het faciliteren van de symptomen van een lagere urinewegen, de kwaliteit van de patiënt verbeteren en de ontwikkeling van complicaties van de ziekte voorkomen. Patiënten met slecht blootgestelde symptomen die de kwaliteit van leven niet verergeren, schrijven vaak de tactieken van dynamische observatie voor met regelmatige onderzoeken met een uroloog, die het verloop van de ziekte regelt en aanbevelingen geeft over hoe de groei van prostaatadenoom te stoppen. Tijdens deze periode is de aandacht gericht op niet -drugstherapie. The Hertic -methoden kunnen een toevoeging zijn aan conservatieve behandeling, wat de inname is van de volgende medicijnen:

• Alfablokkers (tamsulosine, alfuzosine);
• 5-alfa-reductaseremmers (Finsteride);
• Type 5 fosfodesteraseremmers (sildenafil);
• Combinaties van 5-alfa-reductaseremmers en alfablokkers;
• Muscarine-receptorblokkers of M-cholinolytica.

Patiënten met prostaatadenoom in een vergevorderd stadium worden aanbevolen om chirurgische behandeling uit te voeren, die met verschillende methoden kunnen worden uitgevoerd: transurethrale excisie, transurethrale resectie en verwijdering van de prostaat.

Er zijn bepaalde indicaties voor het gebruik van chirurgische behandeling:

• Herhaalde urinestertje;
• Nierfalen veroorzaakt door prostaatadenoom;
• Stenen in de blaas;
• Terugkerende urineweginfecties;
• Herhaling van hematurie.

Bovendien is chirurgie noodzakelijk voor patiënten bij afwezigheid van effectiviteit door de behandeling van geneesmiddelen.

In de loop van conservatieve therapie of in de postoperatieve periode hebben patiënten een constante medische controle nodig met standaardstudies (het bepalen van de snelheid van urinestroom, echografie, analyse van het PSA -niveau).

Drugs

Er is een bepaald schema volgens welke specifieke geneesmiddelen worden voorgeschreven voor de behandeling van prostatitis en prostaatadenoom. Hoge effectiviteit van de behandeling wordt bereikt dankzij het gebruik van medicijnen van de alfa-reductaseremmers en alfablokkers. Deze medicijnen voor de behandeling van prostaatadenoom bij mannen helpen de belangrijkste symptomen van de ziekte te elimineren en om voldoende urineren te herstellen.

Wat zijn de meest effectieve en veel gebruikte tabletten van prostaatadenoom? De lijst wordt geleid door alfa1-adrenerge receptoren blokkers. Bovendien bevat deze lijst remmers van 5-alfa-reductase, vitamines en mineralen.

Het complex van medicamenteuze therapie omvat niet alleen medicijnen. Met prostaatadenoom kan conservatieve behandeling worden aangevuld met biologisch actieve additieven - voedingssupplementen die het therapeutische effect van geneesmiddelen verbeteren en een vroeg herstel bieden. Sommigen van hen zijn zink. Dit macro -element is direct betrokken bij spermatogenese en testosteronsynthese. Plantenfytosterolen normaliseren urineren.

Behandeling met geneesmiddelen van de antagonisten groeperen alfa1-adrenoceptors

Deze geneesmiddelen voor de behandeling van prostatitis en prostaatadenoom zorgen voor ontspanning van de gladde spieren van het urinestandssysteem en het verbeteren van het urineproces. Tamsulosine met dezelfde naam van de actieve substantie, die deel uitmaakt van andere medicijnen (alfuzosine, silodino's, enz.), Is een zeer opeenvolgend medicijn dat een selectief effect heeft op alfa1-adrenerge receptoren van de prostaatspieren, de prostatische van de urethra en blaas. Dankzij een afname van de spierspanning worden de uitstroom en urinevrijgave vergemakkelijkt. Tamsulosine heeft, net als alle selectieve medicijnen, een minimaal aantal bijwerkingen, heeft geen invloed op de toon van bloedvaten en kan worden voorgeschreven aan patiënten met chronische hypertensie.

Antagonisten van alfa-adrenerge receptoren moeten constant worden gebruikt, zodat u een geleidelijke vermindering van irritatie en obstructie met prostaatadenoom kunt bereiken. Het medicijn tamsulosine bij de behandeling van prostaatadenoom bezet een goed opgediende prioriteit in het doel van urologen.

De tabletvorm van het medicijn wordt als progressiever beschouwd, omdat vanwege de gecontroleerde afgifte van tamsulosine de actieve stof in constante concentratie in het lichaam is. Het medicijn komt gelijkmatig de bloedbaan binnen, waardoor een afname van de kans op het ontwikkelen van de belangrijkste bijwerkingen van de geneesmiddelen van de Adrenaehobocators Group zorgt - een scherpe afname van de bloeddruk.

Een even effectief medicijn met de waarnemend substantie tamsulosine is een les. Het nemen van dit medicijn gaat niet gepaard met de volgende ongewenste effecten: orthostatische hypotensie, tachycardie, een toename van angina -aanvallen bij patiënten met coronaire hartziekten, dus het kan worden voorgeschreven voor mannen met hartpathologieën. Goed geselecteerde dosering en naleving van alle regels voor het gebruik van geneesmiddelen van de Alpha-blockers-groep stelt u in staat om een goed therapeutisch effect te bereiken in de bijna volledige afwezigheid van bijwerkingen.

Geneesmiddelen van de groep remmers (blokkers) reductase

De medicijnen van deze farmacologische groep (Finsteride, Dutasteride) dragen bij aan het verlichten van de uitstroom van urine en daarom de eliminatie van de belangrijkste symptomen van de ziekte. Een stabiel therapeutisch effect treedt al twee tot drie weken na het begin van de cursus op. Alle symptomen worden na drie maanden volledig gestopt. Volgens de resultaten van klinische studies wordt maximale efficiëntie bereikt na zes maanden therapie met deze geneesmiddelen.

Finasteride en dutasteride zijn specifieke remmers van 5-alfa-reductase van het 2e type (celzym dat verantwoordelijk is voor de transformatie van testosteron in dihydrotestosteron). De groei van de prostaat met prostaatadenoom is direct gerelateerd aan een vergelijkbare transformatie van testosteron. Dankzij 5-alfa-reductaseremmers worden de producten van intra-industrieel dihydrotestosteron geblokkeerd en wordt de concentratie ervan in het bloed aanzienlijk verminderd.

Finsteride en Dutasteride worden gebruikt voor de volgende doeleinden:

• Behandeling en controle van prostaathyperplasie;
• Het verbeteren van de uitstroom van urine en het elimineren van symptomen van prostaatadenoom;
• Het verminderen van het risico op het ontwikkelen van acute urineretentie en de noodzaak om chirurgische interventie uit te voeren.

Finasteride en Dutasteride hebben een uitgesproken antiandrogene effect, d.w.z. dragen bij aan een afname van het niveau van mannelijke hormonen in het bloed. Bovendien hebben deze geneesmiddelen een teratogeen effect, dus moeten ze voorzichtig worden genomen. Met behulp van moderne medicijnen kunt u de groei van de prostaat stoppen en de behoefte aan chirurgische behandeling voorkomen.

Antispasmodica en analgetische tabletten met een verergering van de ziekte

Het belangrijkste voorschrift van antispasmodische en analgetische effecten met exacerbatie van het prostaatadenoom is het verlichten van de algemene toestand van de patiënt en het elimineren van het pijnsyndroom. Het ontstekingsremmende en analgetische effect wordt uitgeoefend door niet -steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (diclofenac, ibuprofen). Ze helpen niet alleen te vechten met pijnlijke sensaties die optreden tijdens het plassen, maar ook met constante pijn in de lies en perineum. Vanwege de werking van niet -steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen neemt het ontstekingsproces af, neemt de zwelling van de prostaatklier af, wordt de lichaamstemperatuur genormaliseerd en wordt onaangename symptomen geëlimineerd.

Neopioïde analgetica geproduceerd in de vorm van tabletten of kaarsen helpen het pijnsyndroom te stoppen met verergering van prostaatadenoom. De meest betaalbare van hen is natriummetamizol. Dit medicijn is echter meer bedoeld voor het gebruik van één tijd, omdat het alleen een zwak pijnsyndroom kan beïnvloeden. Bovendien zijn analgetica met lidocaïne, benzocaïne, anesthesine en novocaine (ichtammol, benzocaïne, tribenoside + lidocaïne) effectief.

Vitamine E 400

Tocoferolacetaat of vitamine E maakt vaak deel uit van de complexe behandeling van prostaatadenoom als antioxidant, radioprotectief middel en een onmisbare link in reproductieve processen. Vitamine E in een dosering van 400 mg urologen worden voorgeschreven aan patiënten met stoornissen van erectiele functie en spermatogenese geassocieerd met het adenoom van de prostaatklier.

Behandeling van zo'n ernstige chronische ziekte als prostaatadenoom moet worden voorgeschreven en gecontroleerd door een uroloog. Het is strikt verboden om bepaalde medicijnen onafhankelijk te nemen, zonder een voorlopig overleg met de aanwezige arts, omdat zelfmedicatie in dit geval niet alleen niet effectief kan zijn, maar ook gevaarlijk voor mannelijke gezondheid. Alleen een gekwalificeerde specialist kan suggereren welke tabletten van prostaatadenoom het meest effectief zijn in elk geval, en welke van hen negatieve gevolgen kan veroorzaken.

Werking

Ziekenhuisurologen voeren meesterlijk klassieke en minimaal invasieve chirurgische interventies uit, gebruiken innovatieve methoden voor chirurgische behandeling van prostaatadenoom. Elke patiënt wordt geselecteerd die bewerking die meer bij hem past.

De algemeen erkende standaard in de chirurgische behandeling van prostaatadenoom is transurethrale resectie van de prostaat. De operatie is zeer effectief. Na de interventie komen patiënten af van infravyzische obstructie (vernauwing van de urethra) en bijbehorende symptomen. De revalidatieperiode is kort. Tijdens of na de operatie kan het bloeden zich ontwikkelen, het "water intoxicatie" syndroom.

Alternatieve methoden voor de behandeling van prostaatadenoom omvatten de volgende chirurgische interventies:

• Stent;
• Ballondilatatie;
• Hyperthermie;
• Thermotherapie;
• Ultrasone, laser en naaldablatie;
• Interstitiële coagulatie.

Na hen ontstaan complicaties minder vaak, maar deze methoden zijn inferieur aan transurethrale resectie in termen van effectiviteit, zowel in klinisch als economisch.

De laparoscopische verwijdering van het prostaat -adenoom wordt gebruikt wanneer de tumor aanzienlijk is gegroeid en het is problematisch om deze te verwijderen met behulp van transurethrale resectie. Deze operatie is ingewikkelder, uitgevoerd onder anesthesie. Door middel van kleine incisies introduceert de chirurg speciale gereedschappen in de lichaamsholte, die de verwijdering van prostaatadenoom uitvoert. De bewerking wordt uitgevoerd volgens de afbeelding van videocamera's, die op het scherm worden weergegeven. De belangrijkste voordelen van de interventie zijn het minimale volume van bloedverlies, een kleine kans op complicaties. Na de operatie heeft de patiënt geen langdurige revalidatie nodig.

Wanneer er tekenen zijn van prostaatadenoom bij mannen, gebruiken artsen een high -thech -methode voor de behandeling van adenoom - laser -enucleatie. Interventie wordt uitgevoerd met grote maten van het neoplasma. Overtollige stoffen worden verwijderd met behulp van een laser. De operatie wordt uitgevoerd door de urethra. De tumor is gescheiden, verdeeld in kleine delen en vervolgens weergegeven. De methode wordt als minimaal invasief beschouwd. Het heeft een aantal aanzienlijke voordelen: het schendt niet de integriteit van de holtes, veroorzaakt geen onnodige schade.

Laserdamporisatie bestaat uit het vernietigen van het adenoom door laserverdamping. Via de urethra introduceert de uroloog een speciaal apparaat, wordt naar het neoplasma gebracht en beïnvloedt dit van mening met een sterke groene laser. De diepte van de laserpenetratie en de nauwkeurigheid van de hit kunnen schade aan aangrenzende gebieden voorkomen. De methode is minimaal, bloedloos, snel en effectief. Het enige nadeel is het onvermogen om een tumorweefsel te nemen voor histologisch onderzoek.

In sommige situaties is de onvermijdelijke methode voor de behandeling van prostaatadenoom de buikchirurgie - adenomectomie. Het wordt uitgevoerd in het geval dat andere methoden de patiënt niet kunnen helpen. Tijdens de operatie heeft de chirurg met een scalpel toegang tot de prostaatklier en handmatig, met behulp van chirurgische instrumenten, verwijdert het adenoom. Als gevolg van de operatie kan een aanzienlijk bloedverlies optreden, ontstaan complicaties. Na de operatie heeft de patiënt langdurige revalidatie nodig.

Verwijdering van het prostaatadenoom door de methode van voogdij (transluccal) adenomectomie bestaat uit radicale excisie van de gehyperplashte weefsels van de prostaat door de longitudinale incisie van de voorste buikwand en blaas. De operatie wordt uitgevoerd in de gevorderde stadia van de ziekte, wanneer de tumor grote maten bereikt, wordt de blaas vernietigd vanwege de overloop van geaccumuleerde urine en zich ontwikkelt nierfalen.

De blaas is vooraf geadrafetiseerd en gevuld met een steriele oplossing van furatsiline of andere stof. Vervolgens wordt het op twee plaatsen toegewezen en genomen op speciale bedrijven, waarvoor ze de muur van het orgel verhogen. De chirurg ontleedt de gevormde vouw en voert de opening van de blaas uit.

Aan het binnenste uiteinde van de gevestigde urinekatheter bepaalt het het gebied van de nek van de blaas en rond de urethra-gaten die in het gezichtsveld verschenen, met 0,5-1 cm ervan, het slijmvlies van het slijmvlies. Daarna dringt de operationele uroloog een vinger door in de dikte van de prostaat, komt deze binnen tussen de tumorcapsule en adenomateuze knooppunten en aarzelt deze laatste. Tegelijkertijd geeft de arts de klier aan de voorkant van de patiënt in het rectum van de patiënt in het rectum in de voorste buikwand. Het wordt betaalbaarder voor manipulatie. Dankzij deze techniek wordt de werktijd verkort en wordt het bloedverlies verminderd.

Vervolgens voert de chirurg hemostase (stoppen met bloedingen) van het bed van het afgelegen adenoom en hecht de blaas, waardoor een dunne afvoer in de wond achterblijft. Het is ontworpen om zijn holte te wassen van de resulterende bloedstolsels. De urinekatheter, geïntroduceerd vóór het begin van de operatie, wordt niet 7-10 dagen uitgeschakeld. Daar omheen wordt een nieuw gedeelte van de urethra gevormd in plaats van de aan het zijde in de loop van het prostaatgedeelte van de urethra.

Cuspulaire adenomectomie verwijst naar de meest traumatische van alle methoden die worden gebruikt voor het prostaatklieradenoom. Het gaat gepaard met het risico van het ontwikkelen van de volgende complicaties:

• Bloeden uit de lodge van het neoplasma;
• Stagnerende longontsteking;
• Verminderde motorische evacuatiefunctie van de darm, gemanifesteerd door constipatie.

Om complicaties te voorkomen, wordt de patiënt na de operatie in het ziekenhuis vroege activering uitgevoerd. De volgende ongewenste gevolgen van bewerkingen om prostaatadenoom te verwijderen kunnen optreden:

• Onvoldoende drainage van de blaas;
• Vernauwing van zijn nek;
• Urine -infiltratie van bijna -pussy weefsel;
• De vorming van de "prenatale" (de resterende holte op de plaats waar het prostaatadenoom werd verwijderd);
• De vorming van vernauwing van het lumen van de urethra;
• Urine -incontinentie.

Dit heeft een negatieve invloed op de kwaliteit van leven van patiënten en verlengt het herstel van voldoende urineren.

De gevolgen van de operatie zijn minder uitgesproken wanneer de interventie wordt uitgevoerd met behulp van een laparoscoop. De laparoscopische werking om het prostaat -adenoom te verwijderen is een van de minder invasieve opties voor chirurgische interventies op de prostaatklier. Ziekenhuisurologen gebruiken deze techniek als de patiënt een voldoende groot adenoom van de prostaat heeft.

Als de prostaatklier van de patiënt met een adenoom niet hoger is dan 120 cm3, wordt het aanbevolen voor transurethrale resectie van het prostaatadenoom. Maar 10% voor patiënten die een operatie nodig hebben, deze optie is niet geschikt, omdat het ijzer meer dan 120 cm3 bereikt. De laparoscopische operatie om het prostaat -adenoom te verwijderen tijdens Uarolitiasis, inguinale hernia, diverticulum van de blaas en ankylosew. In dit geval wordt de beslissing over de mogelijkheid om een operatie uit te voeren collegiaal genomen door een uroloog, androloog, een buikchirurg en andere ziekenhuisspecialisten.